Dag Negen

Dag negen

En nogmaals slecht geslapen,  het word een beetje eentonig maar ik kan d`r ook niets aan doen.

Het begint nu toch echt een beetje vervelend te worden en heb daarom ook maar gelijk gevraagd of ik vanavond een slaappilletje kan krijgen. Er zal overlegd worden of er iets gedaan kan worden eventueel naar de familiekamer,  al is het alleen maar voor de nacht.

Na weer lekker te hebben gedoucht, maar eens een poosje in de stoel gaan zitten bij het raam. Natuurlijk wel eerst aangekleed want wat moeten al die mooie zustertjes wel niet van me denken.

De buurman snurkt de hele wereld bij elkaar ….”hij wel”…… de slimmerik.

De loop van de morgen blijft het druk op de kamer, de helft van het witte legertje komt weer voorbij, de andere helft heeft weekend.

Pleisters en wond word verschoond en ook bij buurman is veel drukte rond zijn bed.

Hij krijgt het ene prikje naar de ander moet diverse pilletjes slikken en word steeds opstandiger.

Rond elf uur beginnen de eerste verschijnselen van tegenstand. Voor de duidelijkheid de buurman is een man van 69 jaar heeft vorig jaar een tia gehad is deels verlamd en is niet helemaal  op deze aarde.

Hij heeft ontzettend veel pijn en iedereen wil hem maar steeds meer pijn doen en hij gaat zich steeds heviger verzetten. Het verzet wordt zo groot dat hij rond 12 uur gefixeerd van de kamer wordt afgevoerd. Voor hem niet leuk en best raar om zo iets mee te maken. Voor mij schept het wel een hoop rust.

Heb nu dus tijdelijk de kamer voor mij alleen ……..heeeeeeerlijk.

S`middags Nieske met broer Theo en Henriëtte op bezoek Gezellig naar beneden geweest naar het UMC plaza. Daar hebben zij een lekker bakkie met een gevulde koek genuttigd en ik een lekkere sondevoeding schotel gesoupeerd.

S`Avonds Klaas en Roelien nog ff op visite om ook nog even lekker bij te kletsen.

Hierna nog wat TV gekeken om vervolgens  rond tien uur plat te gaan en van m`n welverdiende rust te genieten.